Emerald city

Υπάρχουν Άνθρωποι, που έχεις χρόνια να συναντήσεις κι όμως είναι σαν να μην πέρασε ούτε λεπτό από την τελευταία επαφή. Είναι και άνθρωποι, που ζούσες μαζί τους χρόνια, κι όμως είναι σαν να μην τα έζησες ποτέ. Όπως και να 'χει, ας είναι όλοι τους καλά...

Αντίο... Τόσο ίδιο το αίμα, τόσο διαφορετική η ψυχή, ευθείες παράλληλες. Πήρες δρόμο μοναχικό, όσο κόσμο κι αν είχες γύρω σου. Δεν έκανες ούτε ένα βήμα, όσο κι αν περπάτησες. Πάντα εσύ το κέντρο, η αρχή και το τέλος. Αν είμαστε του Θεού το πείραμα, δεν έκανες την έκπληξη. Αν σε ξαναβάλει στο παιχνίδι... δε συνεχίζω γιατί ίσως να συνέλαβα το πανούργο σχέδιό του. Κου...α Δημιουργέ τα ΠΑΝΤΑ εν σοφία εποίησες! όπως λέει κι ο καλλιτέχνης

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη· διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον. A, όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω. Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

"Ακουγα πίσω μου το φοβερό γέλιο, ήξερα όλες τις εκατοντάδες χιλιάδες φιγούρες του παιχνιδιού της ζωής, αισθανόμουν συγκλονισμένος το νόημα, ήθελα να ξαναρχίσω ακόμα μια φορά το παιχνίδι, να γευθώ ακόμα μια φορά τα βάσανα, την κόλαση του εσωτερικού μου κόσμου, να τη ζήσω ακόμα μια φορά και συχνά να τη βαδίσω. Μια άλλη φορά θα έπαιζα καλύτερα το παιχνίδι με τις φιγούρες". Ο Λύκος της Στέπας